Vandaag heb ik de cursus Ansible for the Absolute Beginner van Mumshad Mannambeth op Udemy afgerond. Volgens het certificaat heb ik 2½ uur over deze cursus gedaan.

Ansible kan gebruikt worden om computers vanuit een centrale computer te beheren, zonder dat er allemaal software op de beheerde computers geïnstalleerd hoeft te worden. Ansible kan wel Windows machines beheren, maar de Ansible Control Machine moet een Linux machine zijn. Het is dus helaas niet te gebruiken om je eigen Windows computer (opnieuw) te installeren, behalve als je gebruik maakt van Windows Subsystem for Linux (op Windows 10) of door Cygwin te gebruiken. Of misschien kan ik met Python zelf een soort hele beperkte Ansible-variant maken voor Windows. Ansible is ook in Python geschreven, dus technisch is het zeker mogelijk.

Vandaag lopen Ellen en ik 10 km voor de Hartstocht.

In maart volg ik verschillende cursussen die te maken hebben met Docker-containers. Ik begin met een cursus van een week van Red Hat over OpenShift, en de weken erna volg ik twee cursussen via Udemy over respectievelijk Kubernetes en OpenShift. Kubernetes is een platform voor het beheren van een groot aantal Docker containers, en OpenShift is een aanvulling op Kubernetes om dit platform beter geschikt te maken voor software development.

De cursus van Red Hat over OpenShift is samengesteld uit twee bestaande OpenShift cursussen. De cursus is, zoals alles op dit moment, online. Hierdoor mis ik grotendeels de interactie met de andere cursisten. De inhoud van de cursus is interessant. Omdat er twee cursussen zijn samengevoegd is er helaas niet veel tijd voor oefeningen.

Omdat OpenShift gebruik maakt van Kubernetes wil ik hier nog iets meer van weten. Hiervoor volg ik de cursus Kubernetes for the Absolute Beginners van Mumshad Mannambeth op Udemy. Door deze cursus krijg ik een beter beeld welke functionaliteit door Kubernetes geleverd wordt, en wat OpenShift hier nog aan toe voegt. Ondanks dat het een korte cursus voor beginners is wordt er wel iets over de onderliggende techniek verteld (bijvorobeeld dat Linux namespaces gebruikt worden om projecten van elkaar te scheiden). Volgens het certificaat heb ik 5½ uur over deze cursus gedaan.

Mumshad Mannambeth heeft ook een OpenShift-cursus op Udemy staan, dus na de Kubernetes-cursus besluit ik om deze OpenShift for the Absolute Beginners cursus ook te volgen. Dankzij de OpenShift cursus van Red Hat hoor ik niet heel veel nieuwe dingen, maar de cursus is toch een goede herhaling. Onderwerpen worden soms net iets anders uitgelegd, en omdat ik net de Kubernetes cursus heb gevolgd kan ik sommige zaken iets beter plaatsen. Volgens het certificaat heb ik deze cursus in 3 uur afgerond.

De afgelopen tijd liep ik rond met een echt corona-kapsel, mijn haar was flink lang geworden. Om het probleem eens flink aan te pakken heb ik een tondeuse gekocht. Vandaag heeft Ellen de lengte van mijn haren teruggebracht tot 2 cm. Het plan was om mijn haar eventueel nog verder in te korten als het niet mooi werd, maar het is best acceptabel.

Ik heb altijd ruzie met mijn CapsLock toets. Ik maak ongeveer één keer per jaar bewust gebruik van deze toets. Maar ik denk dat ik er gemiddeld ook een paar keer per dag ongewenst gebruik van maak, vooral als ik iets te enthousiast een A probeer in te drukken. Ik heb geprobeerd om een instelling of programma te vinden waarmee ik alleen de CapsLock toets kan uitzetten, maar dat het ik niet gevonden. Gelukkig heb ik zelf een Python scriptje kunnen maken om deze toets onschadelijk te maken

Dankzij Python en alle libraries die al door anderen geschreven zijn was het heel eenvoudig om een oplossing te maken: CapsLocker. CapsLocker is specifiek voor Windows gemaakt en plaatst zich in de system tray. Als ik op de CapsLock toets druk, dan merkt CapsLocker dat en drukt gelijk nog een keer op de CapsLock toets om deze onmiddellijk weer uit te zetten. En in de uitzonderlijke situatie dat ik de CapsLock toets echt een keer wil gebruiken kan ik CapsLocker via een menu snel even uitzetten (en later ook weer aanzetten).

Vandaag het ik het boek The Sierra Adventure van Shawn Mills uitgelezen. Het boek is het resultaat van een Kickstarter-project waarvan ik één van de backers was. Het doel van het Kickstarter-project was om een boek te schrijven over de opkomst en ondergang van Sierra On-Line. Het boek is er gekomen, en ik vond het geweldig (en een feest van herkenning) om het te lezen.

Sierra On-Line was een game-studio die in de begindagen van het PC game tijdperk (in de jaren 80) een flink aantal grensverleggende adventure games heeft gemaakt. In de jaren 90 werden adventure games minder populair en dat was één van de oorzaken waarom Sierra in 1999 is gestopt met de ontwikkeling van eigen games. Een aantal jaar later is Sierra helemaal gesloten.

De eerste Sierra adventure die ik heb gespeeld is Space Quest II (op een 80286 6/12MHz computer met een Hercules monochrome monitor). Uiteindelijk heb ik King's Quest I*, II, III en IV gespeeld, Space Quest I, II, III en IV, Leisure Suit Larry 2 en 3, Police Quest 1, Quest For Glory (Hero's Quest) en Quest For Glory 2*, Conquests of Camelot, The Colonel's Bequest en Codename: Iceman (* heb ik voor zover ik me kan herinneren niet helemaal uitgespeeld). Zonder internet was je voor hints afhankelijk van andere mensen, en een groot deel van het plezier was ook om samen met anderen een oplossing voor een puzzel te vinden.

Vandaag heb ik een klein bedrag gedoneerd aan een crowdfunding project Geef om plasticvrije oceanen fase 2 om plastic stromen in de zee trond de Galapagos-eilanden in kaart te brengen. Op de crowdfunding website staat goed uitgelegd waar het onderzoek over gaat en waar het geld voor nodig is:

Deze maand ben ik begonnen in het boek SuperBetter van Jane McGonigal, en vandaag heb ik het boek uitgelezen. Ik had al eerder het boek Reality is Broken van haar gelezen, en dit boek is een soort vervolg. In haar eerste boek legt ze uit wat we kunnen leren van games in het dagelijkse leven, en in SuperBetter laat ze zien hoe je jezelf kunt verbeteren door gamification.

SuperBetter is namelijk niet alleen de titel van haar boek, maar ook de naam van het spel dat ze ontwikkeld heeft om jezelf te verbeteren. Het bestaat uit een aantal elementen die grotendeels in het bovenstaande plaatje te vinden zijn:

SuperBetter begint met een uitdaging die je wil aan gaan of een probleem dat je wil oplossen: Challenge Yourself. Als je dit doel haalt, of als je een belangrijke mijlpaal op weg naar dit doel haalt, dan is dat een Epic Win. Doorgaans zul je de Epic Wins vooraf bepalen, maar het kan gebeuren dat er iets bijzonders gebeurt dat je achteraf ook als Epic Win zou bestempelen. Epic Wins maken je voortgang zichtbaar.

Zaken die je (binnen één dag) kunt doen en die je verder helpen op weg naar de volgende Epic Win zijn Quests. Sommige Quests hoef je maar één keer te halen en andere Quests kunnen periodiek of zelfs dagelijks zijn. Naast de Quests zijn er ook nog Power-ups. Power-ups zijn (kleine) dingen die je kunt doen en die je een boost geven. Het kunnen dingen zijn die je belangrijk of nuttig vindt. Ze hoeven geen relatie te hebben met de Quests of de Epic Wins, maar als je het hebt gedaan moet het je wel een boost (power-up) geven.

Dingen die jou van je einddoel afhouden (zoals vervelende mensen, nare dingen, slechte gewoontes) zijn de Bad Guys. Bad Guys zul je moeten verslaan. Iedere keer dat je een Bad Guy verslaat wordt je beter. Maar ook als je verliest van een Bad Guy kan dat leerzaam zijn. Misschien moet je de volgende keer een andere strategie proberen. Of misschien kun je iemand te hulp vragen. Want naaast de Bad Guys kun je mensen in je omgeving inschakelen als Allies. Allies hebben de taak om te vragen hoe het met je gaat, om aan te horen hoe je jouw Quest hebt gehaald, je te steunen als je hebt verloren van een Bad Guy, of je te helpen met nieuwe Quests om je doel te bereiken.

Ten slotte zijn er nog Future Boosts. Future Boosts zijn de zaken in de toekomst waar je naar uit kijkt. Leuke dingen in het vooruitzicht kunnen je motiveren om verder te spelen.

Het idee achter SuperBetter is dat je je met deze game vooral richt op de zaken die goed gaan. Dat doe je niet alleen als speler zelf, maar ook je Allies richten zich vooral op de zaken die goed gaan, of helpen je om verder te komen. En als iets een keer niet lukt, dan is dat geen falen, maar een leerzame ervaring. Ook hier kunnen de Allies helpen, door mee te denken over een andere strategie zodat het de volgende keer wel lukt. Daarnaast zorgen games er over het algemeen voor dat je je als speler voldoende bekwaam voelt om de uitdaging aan te gaan (zelfeffectiviteit, ook wel bekend als self-efficacy). De game schept dus de ideale omgeving om te verbeteren en te groeien.

SuperBetter kun je spelen via de SuperBetter website en bijbehorende app. Hier kun je jouw eigen Quests, Power-ups en Bad Guys bij houden, en makkelijk contact houden met je Allies. Je kunt zelfs hele pakketjes met Quests/Power-ups/Bad Guys importeren voor veel voorkomende challenges.