Dit jaar heb ik weer met veel plezier naar Blackbriar geluisterd, zowel naar de single die aan het begin van het jaar verscheen als naar het album, en ook live tijdens het concert in TivoliVredenburg.

Blackbriar was weinig verrassend, maar ik heb ook veel naar The Warning en naar Emerald Mind geluisterd en die kende ik allebei een jaar geleden nog niet. En ik was ook positief verrast door het nieuwe album van Sowulo dat ik bij de album release-party heb gekocht (volgens Last.fm was ik nummer 7 in de ranglijst van mensen die het meest naar Sowulo luisteren, en zelfs nummer 2 voor hun nieuwe album Wurdiz).

Volgens Last.fm heb ik dit jaar het meest naar The Warning geluisterd (via Spotify, ik heb daar helaas geen cd van) en dat terwijl ik ze pas na de zomer heb ontdenkt. Op de tweede plaats staat Sowulo, gevolgd door Blackbriar, Emerald Mind, Helga, Froukje, Agnes Obel, Karsu, Cellar Darling en Ravenlight.

Ellen wil graag de film Human Forever zien over de opvang van dementerende mensen in verschillende landen. Helaas is deze film slechts sporadisch te zien en zelden op tijden die ons uitkomen. Maar op de laatste dag van het jaar lukt het wel. We gaan met z'n vieren naar Pathé Nijmegen om daar 's middags de film te zien.

De film geeft een mooi maar wel beknopt overzicht van hoe we in Nederland en in andere landen (waaronder België, Denemarken, Moldavië en Zuid-Afrika) met dementerende mensen omgaan, en laat ook zien hoe de regering in Zuid-Korea (een land met een hoge mate van vergrijzing) probeert om de toename van dementie te stoppen door preventie. Het was een indrukweekende film, en voor Ellen de reden om gelijk het bijbehorende boek Een wereld te winnen te gaan lezen.

Op zaterdagavond haasten Ellen, Myrthe, Daphne en ik ons naar Utrecht voor het optreden van Meau in TivoliVredenburg. We zouden net op tijd gekomen zijn voor het voorprogramma Philine, maar door een wegafsluiting en het omrijden horen we alleen nog de laatste paar noten.

We staan redelijk achterin de zaal omdat het daar iets minder druk is. Er staan nog wel meer kinderen, Myrthe en Daphne zijn zeker niet de jongste toeschouwers. Gelukkig kunnen we alles van het optreden van Meau ook van achteruit goed horen en zien. Meau speelt alle nummers van haar eerste en enige album. We hebben allevier een leuke avond met goede muziek.

Ellen en ik gaan op vrijdagavond naar een concert van Karsu in de Parkzaal van Musis. We hebben kaartjes voor twee van de schaarse zitplaatsen op het balkon.

Karsu geeft een spetterend optreden. Ze speelt oude, bekende nummers met voor mij als hoogtepunt Siyah en nieuwe nummers, waaronder Kom dansen. Het hele optreden heeft een heel jazzy karakter met veel ruimte voor improvisatie.

Vandaag heb ik de cursus Practical OpenShift for Developers - OpenShift 4 van Mac Collins op Udemy afgerond. Helaas staat er tegenwoordig niet meer op het certificaat hoe veel tijd ik aan deze cursus heb besteed, maar ik heb in ieder geval alle 6½ uur video gezien.

Dit weekend gaan Ferdinand, Martijn en ik weer met onze computers naar Landal Heideheuvel om games te spelen.

We spelen deze keer voornamelijk een aantal nieuwe games, zoals Valheim (dit is een leuke game), No Man's Sky (dit voelt meer als een single-player game waarbij andere spelers een soort NPC's lijken, en niet als een multi-player game), en heel veel Beyond All Reason (heel erg leuke game met misschien wat weinig variatie in de AI). Daarnaast spelen we weer aardig wat Ghost Recon: Wildlands. We proberen nog even Starbound (maar die heeft geen snel op te zetten server), en Grim Dawn (maar daar zijn we niet echt voor in de stemming). Ferdinand en Martijn spelen nog heel even Need For Speed.

Op woensdagavond spelen Iamthemorning en Cellar Darling in Doornroosje in Nijmegen, met tussendoor een heel kort optreden van Maer, een samenwerking tussen de zangeressen van Cellar Darling en Iamthemorning. Ik wil beide bands al een tijdje graag zien, dus ik ben blij dat het nu eindelijk zo ver is.

De avond begint met Iamthemorning, en dat optreden is erg goed. Tussen de nummers door maakt de zangeres Marjana Semkina enkele sarcastische grappen en ook de onderwerpen van de nummers is niert erg opwekkend. De zangeres kondigt één van de laatste nummers aan als het enige positieve nummer van Iamthemorning. Iamthemorning speelt Scotland, Too Many Years, To Human Misery, Chalk And Coal, Libretto Horror, Os Lunatum, Sleeping Beauty, Blue Sea, Freak Show, 5/4, Ghost Of A Story en K.O.S..

Voordat Cellar Darling aan de beurt is speelt het duo Maer, ondersteund door enkele bandleden van zowel Iamthemorning als Cellar Darling drie nummers: Sister, The Willow en Poisoned Waters.

Cellar Darling mag de avond afsluiten. Ze spelen achtereenvolgens Dance, Pain, Insomnia, Death, Love, The Spell, Drone, Avalanche (een favoriet van mij), Black Moon, Hullaballoo, Redemption en Freeze.

Na zeventien jaar staan Lebbis & Jansen weer samen op het podium voor een nieuwe oudejaarsconference. Vanavond is er een try-out voorstelling in het Posttheater, en Ellen en ik zijn erbij.

Hoewel ze een lange tijd niet samen op de planken hebben gestaan lijken ze nog steeds (of weer) heel goed op elkaar ingespeeld. Lebbis heeft bij de liedjes soms nog een blaadje met tekst nodig, maar verder is het een hele vloeiende en vermakelijke voorstelling. Ze zijn scherp en actueel en erg leuk. Zeventien jaar geleden waren ze erg goed, en dat zijn ze nu nog steeds.

De dag voordat het nieuwe album A Dark Euphonyuitkomt geeft Blackbriar een concert in de Pandora zaal van TivoliVredenburg, samen met Ad Infinitum en met Phantom Elite in het voorprogramma.

Het voorprogramma is Phantom Elite. Ik ken deze band niet, maar wel de basgitarist, Siebe Sol, want die speelt ook op de basgitaar bij Blackbriar.

Als tweede band betreedt Ad Infinitum het podium. Ik ken deze band nauwelijks, maar ze geven een energieke show en de muziek klinkt goed.

Blackbriar was weer geweldig. Deze keer speelde ze aardig wat numemrs van hun nieuwste album: Crimson Faces, I'd Rather Burn, Forever And A Day, Deadly Diminuendo (supermooi nummer), Bloody Footprints In The Snow, Far Distant Land, Thumbelina, Arms of the Ocean, Selkie, My Soul's Demise, An Unwelcome Guest, Cicada en uiteraard Until Eternity.

Na afloop is het erg druk bij de merch-stand, dus ik besluit daar niet te kijken maar gelijk door te gaan naar huis. Ik moet alleen nog even het kluisje terugvinden waar ik mijn vest snel in heb gedaan op weg naar de Pandora-zaal. Dit kost beduidend meer moeite dan zou moeten, maar uiteindelijk tref ik het kluisje een verdieping lager aan en kan ik met de trein naar huis.

Deze zaterdag is het ASM festival in Arnhem. We gaan niet heel erg op tijd die kant op, dus we missen het optreden van Racoon.

Als we aankomen bij het ASM festival is Rolf Sanchez aan het zingen. Zijn muziek is niet helemaal mijn smaak, maar hij doet het leuk en het is tijdens zijn optreden nog zonnig, dus het weer en de muziek passen goed bij elkaar.

Voor mij is het hieropvolgende optreden van Son Mieux de verrassing van het festival. De muziek is leuk, en de energie spat van het podium. De zanger is heel bewegelijk en de overige bandleden wisselen met enige regelmaat van instrument, waardoor de verschillende nummers heel anders klinken. De regenbui kan de sfeer niet verstoren.

Ik heb geen grote verwachtingen bij het volgende optreden, want hierna is Mart Hoogkamer aan de beurt. Hij brengt zijn bekende nummers en daarnaast vooral veel bekende Nederlandstalige nummers. Ellen en ik zijn tijdens het optreden ergens achteraan het terrein om een broodje saté te kopen.

Het volgende optreden is van Anouk. Anouk speelt veel van haar bekende nummers. Ik ben vooral heel blij met The Dark en Jerusalem, maar ook de overige nummers zijn geweldig. En ook vanavond zingt ze weer fantastisch. De sfeer wordt nog verhoogd omdat ze met daglicht begint te zingen en het tijdens haar optreden donker wordt. Anouk is voor mij het beste optreden van het festival!

Terwijl Ellen en ik het terrein verlaten begint La Fuente met zijn show. Het klinkt zeker leuk, maar we zijn moe en besluiten deze show niet af te wachten en naar huis te gaan. Op weg naar huis zien we nog een stukje vanaf de dijk.

We gaan vandaag een dagje naar het Avonturenpark Hellendoorn. Het is mooi weer en eigenlijk ook vrij druk. Gelukkig zijn we op tijd, dus in het begin kunnen we nog redelijk doorlopen. We gaan in de meeste attracties: de Wild Waterval, het Drakennest, de Balagos (achtbaan met looping), de Sungai Kalimantan (banden in het water), de Dondersteen (achtbaan zonder looping), de Rioolrat (achtbaan in het donker), de Discovery Club (lasergame), de Tarantula Magica (een soort draaimolen/reuzenrad combinatie), Kapitein Baba's (zweefmolen) en het Galjoen (schip).

Bij de achtbanen en de water-attracties zijn de rijen het langst, maar ik vind de Tarantula en het Drakennest eigenlijk net zo leuk en bij deze attracties zijn de rijen veel korter.

We gaan op vakantie naar Frankrijk. We gaan naar twee stacaravans op twee verschillende campings, beide dichtbij de Atlantische kust. De eerste camping is in de buurt van Nantes, de tweede camping is een stukje zuidelijker richting Bordeaux. Het is de bedoeling om twee weken op vakantie te gaan, maar door omstandigheden annuleren we de tweede camping en zijn we uiteindelijk negen dagen van huis.

We rijden in twee dagen, met een tussenstop bij ..., naar de camping ... vlakbij het plaatsje St. Gilles-Croix-de-Vie.

kanoën / watertoren & Noirmotier / waterpark / markt

Na een week op de eerste camping zouden we eigenlijk doorgaan naar een tweede camping iets zuidelijker, maar we besluiten om naar huis te gaan. we rijden weer in twee dagen naar huis, met een overnachting in de buurt van Amiens.

Na het eerste ArchiMate examen twee maanden geleden is het vandaag tijd voor het tweede examen. Dus ik ben vandaag weer naar Veenendaal afgereisd om daar het tweede examen voor ArchiMate 3.1 te doen. Ik heb het examen gehaald met een score van 95% (dat betekent dat ik bij 1 van de 8 vragen het op-één-na beste antwoord heb gekozen).

De afgelopen drie weken heb ik (één dinsdag per week) een cursus ArchiMate 3.1 gevolgd. Daar horen ook twee examens bij. Vandaag ben ik naar Veenendaal afgereisd om daar het eerste examen voor ArchiMate 3.1 Foundation te doen. Ik heb het examen gehaald met een score van 97% (dat betekent dat ik 1 van de 40 vragen fout heb beantwoord).

Ik ga vanavond naar het concert van Froukje in TioliVredenburg. Het voorprogramma is Luna Morgenstern (die ik vorig jaar al had gezien op het H80 Festival).

Luna Morgenstern is prima. Ze kan mooi zingen, maar haar liedjes zijn niet altijd mijn smaak. Het is wel afwisselend, en het is leuk om haar eens op een heel ander podium (dan in een kleine tent op het H80 festival) te zien.

Froukje opent met het geweldige Groter dan ik. Hierna volgen de hits en nummers van haar nieuwe, nog niet gereleasde album elkaar snel op.

Met Hemelvaart is er ook dit jaar weer vier dagen lang het H80 festival op Hoogte 80. De weersverwachting is heel goed, en blijkt uiteindelijk ook te kloppen. Het festival begint al met droog en redelijk zonnig weer, en de dagen daarop wordt het steeds iets zonniger en warmer.

Op donderdag gaan we alleen naar de voorstelling De zieke geest van Andre Manuel waarvoor Ellen al een paar dagen eerder kaartjes gekocht heeft. Andre Manuel vertelt drie kwartier lang allerlei grappige en leerzame zaken over onder andere de vrijheid van meningsuiting en de aantrekkelijkheid van house-muziek. We vermaken ons prima!

Op vrijdag gaan we naar de voorstelling De groeten van De gestampte meisjes. Dit is een leuke, afwisselende voorstelling. We sluiten de avond af bij de muziektent waar de band La Regadera aanstekelijk vrolijke muziek maakt.

Op zaterdag gaan we naar de Arnhem Lacht - Comedy Night, een voorstelling waar drie stand-up comedians om de beurt een stuk vertellen.

Op zondag ga ik alleen naar het festival omdat Ellen nog druk is met school. Ik koop eerst een kaartje voor de voorstelling Bitter-zoet van SJI Parts, maar de eerste voorstelling gaat niet door omdat er te weinig bezoekers zijn. Voordat de tweede voorstelling begint ga ik naar Caleidoscoop van TG Dapper. De volgende voorstelling van Bitter-zoet gaat gelukkig wel door. Vervolgens ga ik naar de voorstelling Voorbij duikbare diepte van ArteZ. Ik had ook graag Heksenhamer willen zien, maar ik was net een paar minuten te laat voor de laatste voorstelling van het festival. Na deze laatste voorstelling zijn Joris en Rob ook bij Hoogte 80 gearriveerd en Ellen komt iets later ook. De rest van de middag zitten we in de zon en genieten we van een biertje. Als Rob en Joris naar huis gaan, gaan Ellen en ik samen met enkele buren verder bij de Platenbus.

Ik heb dit jaar weer niet alles gezien wat ik graag wilde zien, maar mede dankzij het prachtige weer was het weer een geweldig festival.

We gaan vanavond naar het concert van Tori Amos in Carré. Dit concert zou eigenlijk al een jaar eerder plaats vinden, maar door de nasleep van Covid-19 is het uitgesteld. Het voorprogramma is Hilde Skaar (artiestennaam: Skaar).

Het blijkt mogelijk te zijn om voor het concert te dineren op de bovenste verdieping van Carré. Het uitzicht valt een beetje tegen (je kunt eigenlijk alleen van het uitzicht genieten als je gaat staan), maar de bediening is soepel en het eten is voortreffelijk.

Het voorprogramma is ontwapenend. Skaar is grappig, maakt een wat onwennige indruk en speelt tussendoor hele aardige liedjes. Het is een mooi voorprogramma voor Tori Amos.

Tori begon het concert met A Sorta Fairytale, gevolgd door een mix van nummers van al haar albums: Ocean to Ocean, Crucify, Bells for Her, Mary, Lust, Roosterspur Bridge, Putting the Damage On, Mother Revolution, Metal Water Wood, het prachtige Give, en Tear in Your Hand. Als toegift speelde ze Body and Soul (met een stukje Personal Jesus van Depeche Mode er doorheen) en ten slotte Cornflake Girl.

Op zaterdagavond is de album release-party van Sowulo in Luxor Live. Ik ken Sowulo niet goed, maar ik heb een paar nummers op Spotify geluisterd en het klinkt interessant. Bovendien heb ik de nieuwe zangeres (er zijn wat bandleden gewisseld in de afgelopen periode) eerder gehoord bij End of the Dream, en zij is erg goed.

Voordat het optreden van Sowulo begint is er een voorprogramma. Dit voorprogramma wordt verzorgd door Maya Fridman, een zangeres en celliste.

Sowulo bestaat uit negen muzikanten. De zanger, zangeres en harpiste staan vooraan op het podium, met daarachter beide drummers. Rechts op het podium staan vier dames met violen en cello's, en links op het podium staat een vrouw met alle blaasinstrumenten. De muziek is geweldig, en ook de geluidskwaliteit is super.

Als aandenken koop ik uiteraard het nieuwste album van Sowulo (Wurdiz), maar ook het nieuwste album van Maya Fridman (The Power of Indifference). Helaas is Maya al weg en zie ik niemand van Sowulo, dus de cd's zijn niet gesigneerd.

Eindelijk gaan Ellen en ik weer naar een voorstelling van Wim Helsen in het Stadstheater in Arnhem. Deze voorstelling heet Niet mijn apen, niet mijn circus.

Zondagmiddag ga ik naar TivoliVredenburg in Utrecht voor de Canto Ostinato van Simeon ten Holt. Ik koop pas op zondagochtend een kaartje, dus ik beland ergens bovenin de Grote Zaal van TivoliVredenburg. Voor de Canto Ostinato, waar vier vleugels in een cirkel op het podium staan, blijkt dat redelijk ideaal.

Vandaag ga ik naar een optreden van Laura Macrì in de bovenzaal van Luxor in Arnhem.

Op zaterdagavond gaan we met z'n vieren naar het Posttheater voor een try-out voorstelling van n00b speelt n00b.